بوشهری غریب

نمایی که پیش رو دارید، در اواخر تابستان 1362 شمسی، مدتی پیش از «عملیات والفجر4» در اردوگاه تاکتیکی

«قلاجه» به ثبت رسیده است. نیمی از افراد حاضر در تصویر به شهادت رسیده و باقی هنوز در قید حیات هستند

*ایستاده از راست:
حسین حاج قربان - سید یحیی(رحیم) صفوی(فرمانده ی وقت نیروی زمینی سپاه) - امیر نوحی - محسن رضایی میرقائد(فرمانده ی وقت سپاه) - شهید حاج محمدابراهیم همت(فرمانده‌ی وقت لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه) - شهید حاج عباس کریمی قهرودی (فرمانده‌ی وقت اطلاعات و عملیات لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه) - شهید حاج حسین اسکندرلو (فرمانده ی وقت گردان سلمان از لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه))

*نشسته از راست:
شهید علی اکبر حاجی پور امیر (فرمانده وقت تیپ عمار از لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه)که حدود 2 ماه بعد به شهادت رسید)) - رسول توکلی(مسئول وقت روابط عمومی لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه) - شهید سید محمدرضا دستواره - شهید ابراهیم علی معصومی (جانشین وقت تیپ عمار از لشکر27 محمد رسول الله(صلوات اله علیه) که حدود 2 ماه بعد به شهادت رسید)  -شهید منوچهر رضایی

آنها که رفتند ....آنها که جا ماندند

اواخر خرداد ماه سال 1361 شمسی، پوتین های نخستین«پاسدارانِ انقلاب اسلامی»، در حالی که هنوز گرد و غبار «خرمشهر» روی آن ها باقی بود، بر سنگ‌فرشِ صحنِ «بانوی مقاومت» حضرت زینب کبری(سلام الله علیها) بوسه زد. فرمانده‌ی پاسداران،«حاج احمد متوسلیان» که چشم به آزادی «قدس شریف» داشت، چند هفته ی بعد، چشمانِ تمامی شاگردانش را به خون نشاند و نبود تا ببیند، بالیدن بذری را که در شامات کاشته بود. آرمانِ «حاج احمد» را،«حزب الله لبنان» زیرِ سایه سار «پاسدارانِ روح الله» سه دهه در میادین بسیار سخت و صعب، دنبال کرد،  پی در پی پوزه‌ی کفار را به خاک مالید و به بزرگ ترین نبرد، پیش از «نبرد نهایی» رسید. نبردی که پیروان «اسلام ناب محمدی(صلوات الله علیه)» را به یک قدمی «عصر ظهور» می رساند. عصری که در آن، پوتین های «انصارالمهدی(عج الله فرجه)» بر سنگ‌فرشِ صحنِ «مسجدالاقصی» بوسه خواهد زد.
و چه زیبا ترسیم نمود «سید شهیدان اهل قلم» شهید «سید مرتضی آوینی» فردایی را که امروز شد و رویارویی بزرگ آغاز گردید:

 «خلاف آنچه بسياري مي پندارند، اخرين مقاتله ما _ به مثابه سپاه عدالت _ نه با دموكراسي غرب كه با اسلام آمريكايي است، كه اسلام آمريكايي از خود آمريكا دير پاتر است . اگر چه اين يكي نيز ولو "هزار ماه" باشد به يك "شب قدر" فرو خواهد ريخت و حق پرستان و مستضعفان وراث زمين خواهند شد. »

مسلمانان دو قبله دارند: کعبه برای عبادت، قدس برای شهادت؛ طلبه شهید "سید عبدالصمد امام پناه" تولد: 1348/9/15 تبریز شهادت: 1375/1/26 جنوب لبنان

ترجمه

به نام خدای بخشاینده مهربان

ای رسول ما! بگو او (آن حقیقت) این است که خدا یکتاست(1) خدا بی‌نیاز و برطرف‌کننده نیاز دیگران است(2) نزایید و زاده نشد(3) و نباشد برای او همتا و همانند، هیچ کسی(4)

این سوره را از آن نظر که فقط مباحث توحید را مطرح کرده است سوره «توحید » و از آن نظر که اگر کسی به محتوای آن اقرار داشته، مؤمن و مخلص خواهد بود یا از آتش جهنم خلاصی می‌یابد، سوره «اخلاص» نام نهاده‌اند. در نماز پس از قرائت این سوره می‌توان گفت: «کَذلک الله رَبِّی»

در حدیث نبوی(ص) آمده است: سوره توحید، معادل یک سوم قرآن کریم است.

سوره مبارکه «اخلاص» یا توحید از سوره‌های مکی و به معنای گرایش به توحید ناب و پاک کردن اعتقاد از هرگونه شرک است. پیامبر اکرم(ص) درباره فضیلت تلاوت این سوره فرمودند: «کسى که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، خواندن سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أحَد»ٌ را بعد از هر نماز ترک نکند؛ زیرا هر کس آن را بخواند، خداوند خیر دنیا و آخرت را براى او جمع می‌کند و خودش و پدر و مادر و فرزندانش را می‌آمرزد.» (مجمع‌البیان، ج 10 ، ص 56)

سوره مبارکۀ توحید شناسنامه حضرت حق است. «آنچه شایسته اوست و آنچه شایسته او نیست» را در پاسخ به مردمی که از صفات خدای پیامبر(ص) می‌پرسیدند، بیان می‌کند.

قُلْ: بگو

هُوَ اللَّهُ أحَد

اللَّهُ الصَّمَدُ

سؤال: صمد چیست؟

گروهی از امام‌حسین(ع) پرسیدند: معنای صمد چیست؟

امام(ع) فرمود: آیات بعد از صمد، معنای صمد است.

یعنی: لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُوَلدْ(3) وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أحَدٌ(4) /ز

منبع فارس

70 شهید دفاع مقدس از مرز شلمچه وارد کشور شدند. آنچه می بینید، خطی است که تابوت شهدا تا افقی دور و آسمان کشیده اند.

گروه جهاد و مقاومت مشرق

یکی از پاسدارها که از بچه های تیپ بوده یک شب می‌آید پیش شهید بروجردی و می گوید حاج آقا مطلبی دارم می‌خواهم خصوصی با شما صحبت کنم.

محمد می‌گوید: ببخشید من الان جلسه دارم اگر اجازه بدید یک وقت دیگر. آن جوان می‌رود و حدود ده روز بعد دوباره می‌آید و درخواست صحبت می‌کند. شهید بروجردی که در حال رفتن به عملیات بوده دوباره عذر خواهی می‌کند و صحبت را موکول می‌کند به زمانی دیگر. 

این جوان برای دفعه سوم زمانی می‌آید که همان صبح رفتن به جلسه ارومیه بوده. شهید بروجردی این بار می‌ماند چه کند تا اینکه به آقای منصوری هماهنگ کننده تیپ می گوید: ایشان را هم سوار ماشین کن من در مسیر با او صحبت کنم ببینم چکار دارد. 

در بین راه برای دیدن ساختمانی از ماشین پیاده می شوند. منصوری می‌گوید برادر بروجردی این جاده خطرناک است، ممکن است مین داشته باشد. من می‌رم نگاه می کنم اگر خبری نبود شما را صدا می‌کنم.شهید بروجردی قبول می‌کند. در این فرصت هم آن جوان می‌آید راز مگویش را بگوید. آقای منصوری از دور اشاره می‌کند که بیایید. شهید بروجردی می‌نشیند پشت فرمان و آن جوان هم کنار دستش. می‌روند روی مین و هر دو شهید می‌شوند. 

تاریخ شهادت:1362/3/1

امروز سالگرد شهادت سردار سرلشکر محمد بروجردی

آنچه می خوانید، دلنوشته محسن لاهوتیان است که در فضای مجازی منتشر کرده است:

در اخبار فقط صورتش را نشان دادند که یک تار مو هم در آن نبود، با خود گفتم این عزیز حتما جانباز شیمیایی است

و شیمی درمانی کرده است... دیگر نمی دانستم که دست هم ندارد...

این تصویر که به‌تازگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده تا به حال ملیون ها بیننده داشته و اشک آنها را سرازیر کرده است. یکی از کودکان عراقي شرکت‌کننده در عزاداری سيدالشهداء(علیه السلام) در عالم کودکانه خود، سعی می‌کند با بطری آبش، طفل شیرخواره امام حسین(علیه السلام) را سیراب کند.

 جنوب نیوز